25 maart 2014

Leermomentje voor mijzelf....

Vanavond had ik gehoorzaamheidstraining met Moos, de teckel. Het was de generale repetitie. We moesten de examenronde lopen, zodat we wisten wat ons te wachten zou staan. Ik mocht eerst. Toen ik klaar was, vroeg Sandra, de trainster, wat ik er zelf van vond. Pfffff, Moos was druk en enorm afgeleid. Hij heeft vanavond ADHD, grapte ik. Ja, zei Sandra, inderdaad, maar wat is er met jou aan de hand. Volgens mij ben jij ook een beetje hyper, beetje onrustig. Juist, die kwam aan. Ik dacht erover na. Sandra had gelijk. Het was een bijzondere dag geweest. Heel gezellig bij een vriendin geweest met alle honden, maar eenmaal thuis begon het. Ik sloeg de autodeur dicht, met mijn duim er nog tussen. De honden moesten eten. Ik moest aardappelen schillen. Jan belde dat hij later kwam (file). Nog een ander telefoontje waar ik wat door van streek was. Ik zat pas om 18.10 te eten en moest om 18.30 uur op het trainingsveld zijn..... Juist, behoorlijk onrustig dus. Ik ging aan de kant staan en maakte mijzelf weer rustig door naar de anderen te kijken en goed op mijn ademhaling te letten. Ik werd rustiger en Moos, die eigenlijk al die tijd niet rustig bleef zitten maar van hot naar her wilde spurten, ging zitten op het kleed. Na een poosje ging hij zelfs liggen. Moos de kleine hondenspiegel. Eindelijk rust, dacht hij..... Tja, wat gek eigenlijk dat je dit soort zaken bij een cliënt direct herkent en dat je er bij jezelf totaal aan voorbij gaat. Lieve Moos, dank je voor je mooie spiegelreactie. Sandra wat fijn dat je mij hierop attent hebt gemaakt. Wat een geweldig leermomentje voor mijzelf!